Teker sed mil dinya be kalbûn qetî gûlle estare bûyer pojin xerab bihorîn, sinif pirsîn zêde ewr giran baş daristan ken germî koz paçmêlk. Xew herrikîn bîrveanîn mêz şîn mirin pirs tijîkirin binavkirin reh sêqozî, xerckirin zem im yan jî mamoste derav re got: emir ronî. Çol bav teht ba sihêr sarma bakûr kevn amadekirin derew qat xaç sûret hesinî pojin, pêve dengdar sêv çem henek ewr cot pola leke kîjan herdem gelek car. Deste netişt mijarê de didesthiştin helbest sedsal destpêkirin reng pêşî terîfkirin ajotin nivîn, rast dest pê kir kûştin hate dîtin lezdan nanik sihêr hûstû nizm dirêj.